Ástin er efnaskipti sem á sér stað í heilanum…:þ

Maður veit það bara , eftir ákveðinn tíma með manneskju tekur maður eftir því hvernig hún túlkar sig líkamlega, bara eitthvað sem flestir ef ekki allir eru með innbyggt í sér. Eftir góðan tíma þá bara veit maður etta , hef ekki hugmynd um hvernig það virkar bara manni líður alltaf(oftast) súper með manneskjunni.

Ég stórefast um að kærastinn þinn viti hvað ást er , hann er bara búinn að vera með þér í smá tíma(nema þið hafið kannski þekkst í langan tíma). Ást fyrir einhverjum skeður ekki bara á einum degi, það kallast hrifning ást kemur inní spilið þegar maður þekkjir manneskjuna MJÖG vel.

Kjwise
Ást er að geta gefið án ætlunar um borgun.
Ást er að geta treyst án þess að krefjast trausts í staðin.
Ást er að leyfa sjálfum sér að finna til sterkrar samkenndar án hræðlsu við afleiðingar þess

Ég verð að segja ég tel þetta kjaftæði , það eru engin skilyrði fyrir ást, samkvæmt þessu eru þeir sem eru gjafmildir, auðtrúa og mjög opnir persónuleikar bara ástarguðir(á kaldhæðnislegan hátt). En það er víst að þessir hlutir tengjast oft mjög mikið ást en er alls ekki skilyrði né nauðsyn.

Frjals

já en hann víkkar líka þegar sjáandi sér e-ð sem honum líkar, strákar þegar þeir sjá ástina sína, konur þegar þær sjá lítil börn. ég hef fylgst með augunum hjá honum og þau víkka, hvernig birta sem er í herb. (mis mikil reyndar, þau fara ekki alla leið í skærri birtu)