Ég er 14 ára strákur og á geðveikt stranga foreldra, staðan er svona.. Ég þekki stelpu sem býr í reykjavík hún er 15 ára, og ég er alveg dollfallin fyrir henni, ég hugsa um hana alla daga.. En ég bý í keflavík, og það suckar, því að það er svo langt milli okkar, og hún vill ekki að við byrjum saman og þurfum svo að hætta saman útaf því að við búum svo langt frá hvor öðru.. En ég er alltaf að segja henni að ef að hún vill að þetta gangi upp milli okkar þá mun það gera þa.. En sannleikurinn er að foreldrar mínir vilja ekki að ég sé að slæpast með 15 ára stelpu sem þau þekkja ekkert í reykjavík, og það gerir mig svo reiðan að ég bjálast stundum og hóta öllu íllu og það er ekki að hjálpa mér, mér langar oft að strjúka bara til Reykjavíkur (enda þekki ég allmarga þar), en ég vill ekki gera þeim það (foreldrunum). En mér vanntar alla hjálp sem ég get til að fá foreldrana til að sammþykja það að ég elska þessa stelpu og vill fá að vera eins mikið með henni og ég get.. Núna kemur spurningin: Hverni get ég fengið traust foreldra minna? og er eitthvað að því að vera með stelpu sem er 1 ári eldri og býr langt frá manni?