hæ, þetta er ég eina ferðina enn, að tala mína ástarþvælu aftur. ja mér leðist. Gammlárskvöld og fjölskyldan mín fór út að djamma og ég þarf að passa, systir mín stakk af með vinum sínum, krakkinn er sofnaður og mér leiðist (þannig að ég skrifaði grein), ja þið hljótið að skilja mig!!! Ég er í algerri ástarkös, strákurinn sem ég elska, hvernig á maður að nálgast þessa stráka. Hann er svona góð týpa, með góðan húmor, er alveg ég veit ekki hvað. Alla tíma alla daga langar mér að vera hjá honum, en það eru nokkrir gallar! Við erum ekki vinir, við tölumst ekki saman, við sjáum hvort annað en reynum að komast burt frá hvort öðru, því að þegar við hittumst erum við tómatar og það er ekki gott. í öðru lagi, þá er það stelpa, hún er fræg mjög vinsæl og á marga vini. Hún er líkamlega falleg (með stór bxxxxx, mjó, frekar lágvaxin en samt) hún er líka fögur í augum strákanna. Það er virkilega áhættusamt. Hún veit tilfinningar mínar til hans og svona en mér líður eins og að hún sé að reyna að stela honum frá mér og ekki get ég sagt hey f…. off hes mine. Það er ekki ég. ég labba burt þótt að eitthvað svona skéður, og að ég sé ósammála. þetta er erfitt líf ekki satt? Mig langar svo að bara að horfa í gullfallegu augun hans, horfa á hans geðveikslega fallega andlit, hans æðislega líkama, frábæra fatastíl en best af öllu persónuleikinn og sleppa aldrei takinu. Mig langar svo en ég get ekki……þetta sökkar virkilega ég verð að fara núna en gleðilegt nýtt ár lesendur og cya.
*cubone*