ég og kærastinn erum svo fátæk, bæði í skóla, að ég ætti að geta komið með ýmsar uppástungur. Það er alveg ótrúlega gott að fara í göngutúr seint á kvöldin og koma síðan inn ótrúlega kaldur og þreyttur og leggjast upp í rúm og kveikja á fullt af kertum og bara tala saman og skoða hvort annað. Eins erum við mikið fyrir að nudda hvort annað, ekkert kynferðislegt, bara gott nudd. Vá var alveg uppfull af hugmyndum áðan og það er bara farið!!! Kaput

bara vera góð við hvort annað og ekki fara í fýlu útaf smáhlutum, margir sem hafa það miklu verra maður sjálfur og muna eftir því. Gaman að malla eitthvað skemmtilegt úr því litla sem til er í ísskápnum og elda það þá saman, ótrúlegustu uppskriftir sem verða til, bæði góðar og slæmar, vekur oft mikla kátínu.

Ég vil endilega heyra fleiri góð ráð, gaman að rækta sambandið þegar maður loksins lítur upp úr bókunum eða kemur heim úr vinnunni.

Muje

á þetta að heita GREIN!? foj!

Peningar er ekkert allt sem þarf það er líka bara að hafa það notalegt undir teppi eða eikkað! :að þarf ekkert endilega að fara í bíó eða neitt þannig eða út að borða!

Maður hefur tekið einmitt eftir þessu, sambönd nú til dags virðast flest farin að byggjast upp á peningum. Peningar eru að vízu lífsnauðsynlegir, en eins og síðasti ræðumaður gaf til kynna, þá eru þeir ekki allt. Það er alltaf hægt að gera eitthvað rómantískt saman. En ég hef því miður enga uppástungu, mér fannst bara rétt að ég léti ljós mitt skína hér. :-)

Ég bið ekki um meira en frjárhagslegt öryggi þegar peningar eru annars vegar. Gott að eiga pening og geta eytt honum í það sem mig langar í stundum án þess að fara út í einhverja vitleysu, það góða er að kærastinn minn er alveg á sömu blaðsíðu, þannig að við höfum ekki áhyggjur af peningum þó við eigum ekki mikið af þeim.
Rómantíkin getur birst í svo ótalmörgum myndum, en það sem mér finnst mikilvægast eru litlu hlutirnir. Eitthvað óvænt sem sýnir að ég er alltaf með hann í huga. Senda honum innilegt bréf(klikkar ekki), e-mail eða sms í vinnunna eða skólann. Útbúa rómantískt kvöld og vera tilbúin með allt þegar að hann kemur heim. Svo er hægt að plana í sameiningu eitthvað geðveikt kvöld, alltaf gott að tala saman. Eins líka að hlusta á hvað hann hefur gaman af og hvað hann langar í, bara að hlusta þá fær maður hugmyndirnar. Svo er það bara þetta gamla góða, taka óvænt utan um hann og kyssa hann, kostar ekki neitt.

Mér og kærastanum finnst helgin vera ómöguleg ef við fáum ekki amk eitt rómantískt kvöld, bara við tvö. Yfirleitt er þetta föstudagskvöld. Þá byrjum við oft á því að fara í freyðibað saman, hafa ljúfa tónlist, kveikja á kerti og slappa aðeins af.
ég er alltaf búin að finna einhverja góða uppskrift og svo eldum við saman. Voða gott að fá smá vínanda á meðan=)) Við leggjum svo á borð í stofunni, kerti, servíettur, góð tónlist. Rauðvín er nánast ómissandi en þar sem hann elskar kók er það oft drukkið með bara =))
Á eftir horfum við á eitthvað saman í kassanum, gaman ef það er eitthað rómó eða eitthvað mjög spennandi svo maður hjúfri sig saman=)
Hjá okkur eru þessi kvöld nánast það sem við lifum fyrir ! :)

ástin er ekki peningar…marr getur gert margt án þess að nota peninga …=) mér finnst bara rómantíst þegar pörin eru að gera eikkað skemmtilegt saman

Ég vill taka það fram að ekkert er Órómatískara en rauðar rósir. Ég gaf fyrrverandi kærustuni minn aldrei rauðar rósir. Rauðir rósir er svona: Hey, ég ætla að vera rómó og gefa rósir. Rómantík er frumleg leið til að tjá ást sína. Allt sem er fjarlægt og erfitt að nálgast er rómó. Það er ekki erfitt að stökkva í 10:11 og kaupa rósir. Þegar kærasta mín fyrrverandi átti afmæli ætlaði ég að gefa henni rósir en þá datt mér annað í hug. Ég fór í þjóðmennigarhúsið og fékk að skrifa ljóð á unnið kálfaskinn. Ég skrifaði það með fjöður og náttúrulegu bleki. Allt að hætti forfeðra okkar.
Reynið að vera frumleg, ekki láta þetta hollywood titanic rugl heilaþvo ykkur. Lærðu ljóð úr Romeo og Julio í stað þess að tala um Titanic. Týndu blóm í stað þess að kaupa rósir. Leggist í snjóinn vel klædd á bakið og horfið á stjörnunar í stað þess að ríða við kertaljós. Horfið á sólina rísa eða setjast í stað videospólu. Kannski er ég bara ruglaður en reynið að vera frumleg. Það er svo miklu skemmtilegra :)

Ég man ég og minn fyrrverandi löbbuðum mjög mikið á kvöldin þegar við áttum engan bíl. mér fannst það í raun yndislegur tími, og svona eiginlega skemmtilegustu minningarnar okkar saman. pabbi hans átti videoleigu nokkuð langt frá þar sem hann bjó og við löbbuðum mjög oft þanngað til að ná okkur í spólu, en það er nú ekki pointið, heldur göngutúrinn og það sem við spjölluðum um á leiðinni. Síðan einhverju seinna vorum við komin með bíl.. og þá var aldrei neitt svona rómó lengur á kvöldin.. og hann t.d. nennti aldrei að labba neitt eftir það… :(