Það er eitt lag með hljómsveitinni Miðnes sem eru að gera allt vitlaust.

“Kynsjúkdómurinn ást” Þá er sagt í við laginu. “Þú munt fá að þjást. Þú munt fá að þjást. Þú munt fá að þjást. Alltaf meira og meira. Þú munt fá að þjást. Þú munt fá að þjást. Þú munt fá að þjást. Af kynsjúkdomnum ást.
Ef það er spáð í þetta þá er þetta kynsjúkdómur. Ekki kynlífssjúkdómur eins og margir munu eflaust halda heldur kynsjúkdómur það er munur. Það er bara verið að segja ungum sem öldruðum að þú bara hlítur, þú finnur ástina í lífi þínu.

”Enginn þú.“
Þetta er staðreyndatexti viðlag sem dæmi. ”Það eru 52 helgar í árinu. 300 hestöfl í vélinni. 40% í landanum. En enginn þú. En enginn þú.
Það er ástarjátning í textanum “En enginn þú.” Þá er enginn ást eða hvað hjá honum.

Það er hægt að segja að lög sem eru gerð þú eru í sumum tilfellum eða textinn. Yfirleitt um ást eða ástarjátningu í þeim. Það gerir ekker leiðinlegt fyrir lagið eða textann. Það er hægt að taka smá dæmi með Brimkló. “Sagan af Nínu og Geira” þar er bara saga um tvær manneskjar sem verða ástfanginn og ætla að koma sér saman. En Geiri segir henni að bíða. En hann Geiri er enn svo ástafanginn af henni Nínu að hann sendir henni bréf og játar enn ást sína. Þá kemst hann að því að hún er búinn að koma sér upp með vin hans hann Jón.
Sú hljómsveir sem yngri kynslóðin þekkur best eru þeir Blink 182 þeir hafa eingöngu gert texta um ást og ná að rokka þá aðeins upp.

Það að heyra ást í textum er bara önnur tjáning.
Við ættum öll að nota hana. Það þarf ekki endilega að vera væmið. Ekki nema að þú viljir það ef þú ert að fara semja lag.