Erkimellan Birgitta Haukdal vann Botnleðju. Þetta var eina tækifæri okkar íslendinga til að vera smá kúl on national tv.. en nei!! Við kjósum Birgittu Haukdal, forseta fm klúbbsins og aðstoðarforseta ljósabekkjasamtakana á íslandi…

Gæti þetta verið eitthvað meira pirrandi?


Ég ætla hér með að segja mig úr þjóðkirkjunni.. <br><br><font color=“#0000FF”>Mér þætti gaman ef að þú myndir kíkja á <a href="http://www.1970.blogspot.com">síðuna mína</a></font

Hún er fjandans indíáni sem er alltaf hás, Littla Pocahontas kerlignin kann ekkert að syngja for crying out loud, svo er þetta gerpi með loðna handakrika!<br><br>——————————————

En eru þetta hérna <a href="http://kasmir.hugi.is/fan/">naktar glæsimeyjar?</a>


——————————————

Can’t you hear us coming?
People marching all around
Can’t you see we’re coming?
Close your eyes it’s over now
Can’t you hear us coming?
The fight has only just begun
Can’t you see we’re coming?

I’m just a freedom fighter
No remorse
Raging on in holy war
Soon there’ll come a day
When you’re face to face with me
Face to face with me
_______________________
<b>Creed - Freedom Fighter</

Góður árángur hjá botnleðju en ekki er landinn alveg að fíla þetta :(.ÞAð er öruggt að í ár vinnum við ekki<br><br>kvölin, pínan ég finn að vonin brestur,
engill dauðans er nú við hliðina á mér sestur,
rauð augun hafa löngunar augnráð,
hann horfir, skoðar það sem hann hefur náð,
öll von er nú horfin úr brjósti mér,
vonleysuna í gegnum augun ég sé,
andadráttur dauðans færist nær,
,,allt tekur enda&#8221; segir rödd bitur en tær,
svarti engillinn réttir fram höndina,
ég gríp í og í þeirri andrá, gef upp öndina,

logga sekúndur lífs míns gerast aftur í huga mér
og ég sé hvernig blaðið gegnum skinnið sker,
þessar sekúndur eru eins og margir klukkutímar að líða,
og ekki er blóðið að láta eftir sér bíða,
ég lít í spegilinn og andlit mitt blasir við,
alveg tilfinningalaust, aðeins um hvíld ég bið,
allar raddirnar í hausinum á mér hrópa nú af gleði,
loksins það sem þær voru búnar að bíða eftir skeði,
ég fell á gólfið og finn hvar stundin nálgast
dauðinn og líf, dauðinn kemur því lífið brast,
hvernig gast þú látið þetta gerast,
minningin hverfur og ég er farinn
aldrei aftur af eigin ofsóknum verð ég barinn,