Af hverju ekki inn á kork, í fyrsta lagi þá eru eiginlega engar umræður í gangi hérna þannig að það skiptir ekki öllu máli og í öðru lagi vegna þess að ég held að það sé alveg grunnur fyrir því að spjalla aðeins um þessar plötur. Ef þú vilt ekki að eitthvað komi inn sem grein þá skaltu endilega senda það bara beint inn kork.

Endilega eyða síðan restinni af umræðunni um að tala um plöturnar og ef einhver vill gagnrýna mig fyrir það að samþykkja þetta þá má það fara fram á korknum svo það eyðileggi ekki möguleika á umræðum hérna.

smashing pumpkins þokkelega sko

Eins ótrúlegt og það virðist þá finnst sumum það gaman! að hlusta á tónlist ( á samt hálf erfitt með að trúa því :)

Ég kemst í bankann á mánudaginn.
Ég á núna 415 diska og af þeim hafa svona 150-200 verið keyptir áður en að ég vissi nokkuð um plötuna eða listamanninn, málið er að ég kaupi mér allt sem þykir merkilegt og ég hugsa svolítið eins og safnari, ég keypti mér “Nevermid the bullocks”(Sex pistols) þó ég ætti öll lögin á henni á Kiss this safndisknum bara til þess að eiga hana og ég keypti Reign in blood með Slayer vegna þess að hún er sennilega mikilvægasta “trash” þungarokksplata sem gerð hefur verið. Núna nýlega til dæmis keypti ég mér “Trompe la monde” með Pixies til þess eins að eiga allt með Pixies og “Selling England by the pound” með Genesis vegna þess að hún þykir ein af gullmolum progressive rokksins og það breytti engu þó ég hafi ekki heyrt eitt einasta lag af þessari plötu eða með allri Genesis.
Ég hef aldrei keypt neitt sem þykir almennt gott og orðið fyrir vonbrigðum, ef ég fíla hana ekki við fyrstu hlustun þá hlusta ég bara aftur og aftur þangað til að “fatta” hana og það gerist ALLTAF hvort sem það er Aphex twin eða Beach boys þannig að ég veit að ég á eftir að fíla þessar tvær plötur í tætlur.
Þanig að þú hefur rétt fyrir þér ég er í rauninni að kaupa plötur aðeins til þess að eignast gott plötusafn en það er álitamál hversu “heimskulegt” það er, allavegana hef ég mjög gaman að því að hlusta á tónlist t.d missti ég af helmingnum af Friends í gær vegna þess að ég vildi klára plötuna sem ég var að hlusta á,þó ég hafi heyrt hana margoft áður.
Finnst engum öðrum hér á huga gaman að hlusta á tónlist og þá meina ég “bara” að hlusta, ekki að lesa eitthvað eða spila hana undir á meðan þið eruð í tölvunni eða eitthvað.
Ég hef aldrei downloadað neinni tónlist af netinu en það er enginn ástæða á bak við það nema sú að ég einfaldlega kann það ekki og hef aldrei reynt að læra það.

Það að safna plötum er svosem ekkert heimskulegra en hver önnur söfnunarárátta, mun gáfulegri ef eitthvað er því frekar myndi ég nú vilja eiga diskasafnið mitt en 40.000 frímerki, plöturnar gefa miklu meira af sér.

Það er svona helst að maður kaupi smáskífur uppá söfnunargildið, þó slæðast oft inn það góðar B-síður að smáskífur fari oft í spilarann.

Ég kaupi plötur til að hlusta á þær, og hlusta yfirleitt mjög mikið á þær. Kaupi mjög sjaldan plötur sem ég hlusta ekki á í tætlur.

Btw, hvernig hjálpar það að bíða í 1-2 ár með að kaupa plötu til við að meta hvort hún sé góð??

Já mér finnst fátt skemmtilegra en að hlusta á tónlist, þótt ég sé ekki að gera neitt annað á meðan(kannski smá luftgítar…) En ég mæli með Sonic Youth!!. Ég er mjög hlyntur því að kaupa plötur þótt þú vitir ekkert um þær því þannig uppgötvaru nýjar hljómsveitir. Maður kaupir kannski ekki plötu sem maður hefur aldrei heyrt um hvorki diskinn né hljómsveitina en maður kaupir oft eitthvað sem maður hefur heyrt eitthvað smá um eða ef þetta er eitthvað sideprodjeck eða ef producerinn á plötuni hefur verið að gera góða hluti með öðrum böndum etc.

We only come out at night er snilldarlag og Lily er fínt þó það sé alls ekki í uppáhaldi hjá mér.

Ég á Siamese dream og Adore svo mér fannst Mellon Collie sárlega vanta.
Það er eiginlega alltaf þannig með tvöfaldar plötur að það séu einhver uppfyllingarlög á þeim en ef þessi uppfyllingarlög eru sérstök, frumleg eða auka breidd plötunnar þá hafa þau allavegana tilgang og þar með er ég vel sáttur.