Ég myrti mann í dag, það var ekkert erfitt. Þegar ég vaknaði í morgun var allt eins og venjulega, Áróra lá malandi við hliðina á mér og Máni hrjótandi hinumegin. Ég lá þarna í smástund og hugsaði, ég minntist gamla tímans þegar ekkert var öruggt, þegar ég lifði í ótta á hverjum degi, ótta við hann. Úti var glaða sólskin og ekki eitt einasta ský sjáanlegt á himnum, loksins var sumarið komið eftir þennan langa og dimma vetur. Áróra horfði stórum augum út í heiminn, hún starði með löngun á...
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
