ja… Þetta er erfið spurning… en nei, ég held ekki að það sé hægt að lifa hamingjusömulífi án elskuhuga. Ég á til dæmis æðislega vini, gengur alveg þokkalega í skólanum, á fjölskyldu sem þykir vænt um mig (þó að þau sýni það á skrítin hátt -_-") en ég er ekki hamingjusöm. Foreldrar mínir neyddu mig til að hætta með kærastanum mínum fyrir stuttu því það er best fyrir mig, eða það finnst þeim. Ég hef verið á hálfgerðu þunglyndi síðan og mun líklega vera það þangað til að ég finn nýjan. *-)