1.Kafli “Komdu að sofa Marcha mín,” kallaði Darren Logan sem lá í mestu makindum upp í rúmi. Marcha gekk inn í herbergið með stóra bauga undir augunum. “Já ég er komin,” sagði hún þreytulega. “Ég var að ljúka við að setja síðasta varnargaldurinn á húsið, hálsmenið ætti að vera óhætt hér.” Hún settist á rúmgaflinn og fól höfuðið í höndum sér. “Ég er orðin bara svo hræðilega þreitt á öllu þessu. Við erum alla daga að vinna og við fáum ekkert að sjá börnin okkar þvi að þau eru alltaf í pössun á...
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
