Í lhí er núna í gangi svolítið mikil concept hugmyndavinna þar sem meiri áhersla er lögð á conceptið en miðilinn og handverkið, en það eru breytingar í gangi miða við kröfur nemenda.

Ég tók t.d einn áfanga sem hét fagurfræði samfélagana og var list skoðuð út frá mannfræðinni.

En það er rétt að oft er handverkið og fagurfræðin að gleymast. persónulega hef ég mikið verið að vinna með fagurfræði eða frásagnir í gegnum myndlist mína, (þá í video-i og ljósmyndum.) nema verkið sem ég skilaði af mér í gær sem var aðalega conceptið (held ég) þar sem ég formgerði internetið í skúltúr. (mest arty hluturinn sem ég hef gert.)

En svo kem ég að þættinum sem þú varst að spyrja mig: “Hvað er fegurð og hvernig endursköpun við mennirnir hana?”

Þessi spurning er í senn mjög mannfræðileg sem menn eins og Alfred Gell og Raymond Firth hafa reynt að svara ásamt mörgum öðrum, en á hún einnig við heimspeki heimspekinnar.

persónulega tel ég fegurð felast í hughrifum einstaklingsins á einhverju verki og verða þau hrif til vegna tilfinningarlegrar tengingar áhorfandans við viðfangsefnið (listina).
Fegurð er lærð, hún er ekki eitthvað sem við fæðumst með og skiljum (þó það sé reyndar ekki hægt að alhæfa það.) oft á tíðum er hún háð menningu. T.d innan sumra menningar hópa er frekjuskarð tákn um æðri fegurð kvenna. Gulur getur táknað heigulskap, guði, viðskipti og hetjudáð. Allt eftir því hvaða menningu það er skoðað út frá.

Skynjun á náttúrufegurð varð ekki til á íslandi fyrr en með tilkomu rómantíkurinnar, en á sama tíma í samfélaginu var fólkið að flytja úr sveitinni í borgina það varð til söknuður í náttúruna.

Ef maður reynir að setja þetta upp á sem einfaldastann hátt þá er fegurð hughrif. Að skapa þessi hughrif er þegar að listamaðurinn skapar “endurspeglun” sína á þjóðfélagið. S.s list er viðbrögð (meðvituð eða ómeðvituð) listamanna á þjóðfélagið þar sem áhorfandinn nær að tengjast… eða nær því ekki.

Því enda ég yfirleitt allar mínar umræður með því að vitna í fræðinginn McLuhan sem sagði: List er sameiginlegt mengi listamanns og áhorfanda.

Til að list gangi upp þarf áhorfandinn að samþykkja hana sem list.
Til að list gangi upp þarf listamaðurinn að leggja hana fram sem list.

annað getur ekki verið án hins.

En svo gæti ég skrifað áfram um þetta í nokkrar blaðsíður í viðbót en er orðinn of seinn tíma svo það verður bara að koma seinna.

Hvort er verkið heimskt, eða þú heimskur fyrir að átta þig ekki á hugmyndinni bakvið verkið?