sú mynd segir okkur að gaurinn við hliðina á okkur gæti verið allt annar við höldum. Á góðan hátt

Um hvað ertu að tala elsku góurinn?

Ef þú meinar: “Ég vil hest í jólagjöf” en þú segir “Ég vil svín í fermingjargjöf” hvernig öðruvísi getur utanaðkomandi túlkað það öðruvísi en að þú viljir svín?

Þú getur ekki æltlast til þess að fólk geti einhverneginn lesið hugsanir þínar. Þetta er algjört grundallaratriði í mannlegum samskiptum við fólk, sérstaklega á internetinu þar sem það eina sem fólk getur túlkað eru bókstafir á skjá(en ekki t.d. tón eða andlistsvipbrigði), að segja það sem maður meinar, ég veit ekki hvar þú lærðir íslensku en orðin “Ég veit” og “Ég held” hafa gjörólíkar merkingar og breytist ekki hvort *einhverjum* finnst annað. Tungumál er sameiginlegt tæki þar sem fólk hefur fundið sameiginlegar skilgreindar á orðum til þess að fólk geti haft samskipti. Ef allir væru bara með “sína merkingu” þá væri tungumálið nú frekar tilgangslaust tæki, ekki satt?

Ég er ekki að banna þér að tala eins og bavíani og lenda í samskiptaröðruleikum á internetinu, þau völd hef ég ekki.
Ég skil það vel að allir skilja kannski ekki *allt* nákvæmlega eins, en af reynslu þá eru flestir á nokkuð sömu braut og eitthvað segir mér að flestir finni mun á “Ég held” og “Ég veit”.

Þetta var aðeins þér til umhugsunar.

Hugsaðu þér! Ef þú hefðir nú skrifað það sem þú meintir, þá værum við ekki í þessum rökræðum og ég væri að undirbúa afmælið mitt. Svo mín niðurstaða er að ef maður skrifar rétt og *sameiginlega merkingu* þá eru enginn vandræði og allir eru glaðir(nema þú ert svona ægilegur leiðindabúki sem elskar að rífast á netinu og munt halda þessum samræðum með “ÉG RÆÐ ÞAÐ SEM ÉG SKRIFA!!111 *væl væl, væli væl*”

Ashy… ^^

Verum glaðir og hættum að pæla í þessu! Júllur!