“Caratetas Vi Otare!”
“Submni Jaklakara!!!”
“Otratase!!!”

Orðinn sem skelfdi okkur fyrir nokkrum dögum og engin veit hvað þýðir eða hvers vegna allt er fallið í ljúfa löð. Öll skrýmsli eru farinn aftur í muspellheim og engin virðist hafa séð til spámansins undanfarið. Fyrsti veiðihópurinn til muspellheim fór í gærkveldi og er ég að njóta veiðinnar núna og horfi á eldinn er hann grillar næsta svín sem skal borða.

“Ég fleygði spjótinu og það smell hitti í hausinn á svíninu og ekki var það lengi að falla”

Þar stendur veiðimaður og stælir sig af veiði dagsins og margir yngri dást af hugrekki hans.

Eldurinn slokknar og fólkið klárar matinn sinn og leggst til hvílu. Nokkrir dagar líða og ekkert virðist gerast og reglulegar veiðiferðir hafa farið í muspellheim og ekkert hefur enn gerst en samt segja margir að þeir skynja spámannin enþá þarna.

Ég sit og vinn við að laga sverð sem félaginn minn bað mig um að laga og sest ókunnugur maður hliðiná mér. Ekki veit ég hver þetta er eða hversvegna hann sest hjá mér en ekki geri ég neitt og held áfram með viðgerðir.

Hann er í svartri rifinni kápu og augun glóa af íllsku og enmitt þegar ég ætla að spyrja hann hvað hann á leið hérna þá kemur það einsog stormur út úr honum….

“Caratetas Vi Otare” og stendur hann svo upp og ætlar að labba í burtu…

“Bíddu hvað þýðir þetta og hvar heyrðiru þetta?” kalla ég
“Þú veist þá af spámanninum býst ég við?” svarar hann
“Já” “En hvað þýða þessi orð?” segi ég en býst ekkert við svari því að hann virðist ekkert vingjarlegur vera

“Látið mig vera” segir hann
“Enn veistu hvað Submni Jaklakara Otratase þýðir?”

Horfir hann á mig og biður mig að koma með sér….