Í hyldjúpum pittum anskotans,
umlyktur dauðans köldu klakakrumlum,
skefur skít úr endaþarmi hans,
við dauða djöfuls kvæði umlum,
svo snarkar í djöfulssins eiturgufum.

klóra úr mér augun með tánöglum,
blóðið drifnar tæti þær í mig í nafni anskotans,
öskur af flánum börnum þöglum,
bóðidrifnu nafni á krans míns lausnara SATANS,

djöfullinn krýnir mig dauðariddara sinn,
á svörtum vengjum svíf ég,
ég grótharða holdrisu hans finn,
öskur og óeiðrar rutsirkdna!
*growl*