……

Má ég þá frekar biðja um kennderí.

Kendo er dýrt sport, sérstaklega í dag. En hérna í den voru samt einhverjir komnir með 1.dan og jafnvel eitthvað yfir það ekki talandi um manninn sem sá um þetta.
Mig minnir að hafa heyrt að hann hafi meiri segja verið í evrópu ráðinnu í kyudo. Held að hann hafi hætt að geta kennt eða eitthvað.
Sonur hans sem var 2. dan minnir mig, reyndi að blása lífi í skólann.
En var fréttamaður á sama tíma og hafði ekki tíma fyrir skólann, þannig skólinn dó.
Síðan verður fólk að átti sig á því að þetta er alls ekki sport fyrir alla og á svona litlu landi er erfitt að halda svona klúbbi gangandi ef það vantar þjálfara.

Ég æfi kyokushin í Svíþjóð.
Félagið sem ég er í deilir húsnæði með kendófélagi.

Kendófélagið virðist vera á fínu róli, ég skoða stundum heimasíðuna þeirra og það eru alltaf slatti sem fara í gráðun og það eru nokkrir með dan gráður. Það er yfirleitt slatti af fólki á bæði byrjendaæfingum og æfingum fyrir lengra komna (það eru stundum kendóæfingar á undan eða á eftir æfingunum okkar þannig að maður sér þetta).
Þetta er í bæ (Linköping) sem er svipað stór og Reykjavík og mér sýnist vera hérna sæmilega sambærilegt framboð af öðrum bardagalistum og -íþróttum hér.

Þannig að ef það er markaður fyrir kendó hér þá gæti alveg eins verið markaður fyrir það á Reykjavíkursvæðinu.
Það virðist allavega vera slatti sem hefur áhuga á að prófa og það eru yfirleitt alltaf einhverjir sem halda áfram, þó það séu náttúrulega ekki allir.
Ég held að það sé líka oft þannig að þó að fólk sé með ákveðnar hugmyndir og forsendur þegar það byrjar þá heldur það kannski samt áfram á öðrum forsendum en það byrjaði…