Þið gerið mikið gys hérna að manninum sem að mér skilst leggur stund á ninjitsu án þess að stoppa í stund til að íhuga hversu lítill partur af ninjitsu eru slagsmál við andstæðing undir fyrirfram ákveðnum skilyrðum.

Þetta verður að teljast alveg hreint geisilega írónísk staðhæfing þar sem Ninjitsu og annað af því sauðahúsi eru nefnilega EKKERT ANNAÐ en slagsmál undir fyrirfram ákveðnum og MJÖG ströngum skilyrðum, þ.e.a.s “þú gerir þetta, ég geri svona og þá dettur þú niður”.

Hægri krókur eða henging virkar alveg eins inni í gymmi eða einhverstaðar annarstaðar. Hung Gar, Ninjutsu o.s.frv….virkar hvergi.

Og svo þetta komment um að þessar listir geti ekki verið einskins nýtar vegna sögunnar…Asía hefur í gegnum tíðina verið heimavöllur algerlega fráleitra hugmynda um lífið og tilveruna, ekkert bara í bardagalistum.

Upplýsingin, mikilvægasti atburður seinni tíma í heiminum, átti sér stað í Evrópu og er t.t nýtilkomin til Asíu. Allar hugmyndir Kína og Japan um læknavísindi, raunvísindi, skipan himintunglanna, o.s.frv voru meingallaðar og áttu sér litla stoð í raunveruleikanum, sem er einmitt ástæðan fyrir því að þeir tóku snarlega upp vestræn fræði sem byggðust á mun sterkari empírískum grunni þegar þeir áttu þess kost.

Bara þó svo að eitthvað sé gamalt og hafi verið stundað af mörgum er engin trygging fyrir því að eitthvað sé varið í það. Hugmyndafræði evrópskar læknisfræði var algerlega kolröng í meira en 1000 ár, og afleiðingin af því var að læknar að meðaltali drápu fleiri sjúklinga en þeir björguðu. Einungis örfáir áratugir af rökhugsun og empírískum vinnubrögðum og rannsóknum snarbreyttu þessu.

Að mínu mati er álíka hugarfarsbreyting SEM BETUR FER að eiga sér stað í sambandi við bardagalistir í heiminum í dag. Allir eru að bakka frá þessu gamla formi yfir í meira sparring og meiri sport keppni, því það er það sem virkar best allstaðar. Það er engin tilviljun að Kínverjar eru að setja hellings pening í að efla Sanda/San Shou þessi dægrin og draga úr áherslunni á Wu Shu - þeir eru orðnir leiðir á að tapa trekk í trekk gegn öllum sem þeir keppa við, og þá sérstaklega Tælendingum.

Ekkert að segja að MMA bardagamenn geti ekki varið sig eins og aðrir vel þjálfaðir menn, hinsvegar bara að benda á það að stór partur af öðrum bardagalistum dettur út af því “það má ekki nota það”.

Eftir að hafa horft á ótal myndbönd af UFC og öðrum MMA slagsmálum þá fær maður oft svona kjánahroll horfandi á þá veltast um í einhverjum faðmlögum, algerlega opnir fyrir allskonar árásum og í ómögulegri stöðu til að verjast þeim, en þurfa hinsvegar ekki að hafa neinar áhyggjur af þeim þar sem þær árásir eru bannaðar.

Eins og ég segi, ekkert diss á MMA, þetta er ágætis íþrótt með sínum reglum og takmörkunum líkt og fótbolti og bocchia, en langt frá því að vera praktísk eða þaðan af síður fullkomin leið til að berjast þar sem þeir augljóslega þjálfa sig ekki fyrir bardaga, þeir þjálfa sig til að slást, innan reglna leiksins sem þeir leika sér í.

Já, eða reyndu að “gelda” hann :)

Já efa það ekki að þú farir með rétt mál og markmið mitt var engan vegin að halda því fram að einhverjar bardagaíþróttir sem ég hef lesið mér til um á netinu eða séð í bíómyndum séu á einhvern hátt betri en það sem þið stundið.

Einfaldlega að velta því fyrir mér hvort þessar mma íþróttagreinar séu ekki alveg jafn mikill “leikur” þar sem þetta er jú einungis til gamans gert með ákveðnum reglum. Þeir sem iðka þetta æfa sig í að vera bestir innan þessa regluramma.

Hvort vel þjálfaður mma iðkandi sé hiklaust betri en bardagalista iðkandi í raunverulegum aðstæðum finnst mér svolítið gróf áætlun samt, sérstaklega þegar tekið er mið af því að stór partur af mörgum bardagalistum er eins og aftur segir, árásir sem ekki eru leyfðar innan reglna mma íþrótta, tek þá muay thai sérstaklega sem dæmi.