Og er eitthvað að því? Stundum mætast tveir keppendur sem að eru báðir sérfræðingar í þeim köstum, líkt og stundum mætast keppendur sem að eru sérfræðingar í öðrum köstum.

Það er stórhættulegt þegar farið er að krukka í reglum til að fá út eitthvað sem menn halda að falli að smekk áhorfenda. Leyfum mönnum bara að glíma á eins frjálsan hátt og mögulegt er.

Ég hef bara aldrei séð þannig glímu, gallinn gerir það að verkum að morote gari er ekkert sterkara en önnur brögð.
Eiga þeir líka að banna drop-seoi nage afþví að fleirri kasta á því en Ippon-Seoi Nage?

Þetta eru hlægileg orð á hjá IJF að mínu mati. "Come back to true judo" með því að taka fleira og fleira út úr því! Hvílík öfugmæli! Þú stendur ekki vörð um eitthvað með því að þynna það út og gera bragðlaus, eins og ég sagði hér að ofan. Og þeir eru að leið frá true judo, ekki að því.

Því miður getur verið erfitt fyrir menn að hunsa reglur íþróttarinnar. Nærð ekki langt í keppnum á því. Ég held hins vegar að þetta muni draga enn meira úr áhuga á judo.

En er það ekki að henda barninu út með baðvatninu að klippa út helling af tæknum bara af því að sumar glímur eru leiðinlegar?

Það er bara hluti af íþróttum að ekki hver einasti leikur er skemmtilegur. Stundum eru fótboltaleikir hrútleiðinlegir þegar bæði lið eru sátt með jafntefli og pakka bara í vörn.

Það er að mínu mati alveg út í hött að refsa þeim sem kunna að nota morote-gari svo gaman sé af bara af því að sumir kunna það ekki…

Það sem mig grunar að þetta snúist um fyrst og fremst er að Judoheimurinn sé ekki enn búinn að sætta sig við að aðrar þjóðir, sérstaklega austur-evrópuþjóðirnar og Rússar náðu að þróa glímustíla sem að svínvirkuðu undir Judo reglum með því að nýta sér þá þekkingu sem fyrir var í þeim glímustílum sem þeir kunnu áður en Judo varð að sporti á heimsvísu. Japanir eru oft með aðrar áherslur, og það eru þær tæknir sem oftast koma upp í hugann þegar hugsað er um Judo, en það þýðir ekki að allir þurfi að glíma eins og þeir. Í stað þess að neyða Japani og aðrar þjóðir sem glíma meira í þeirra stíl til þess að finna upp taktík sem virkar gegn “nýju” tæknunum, þá er verið að gera öllum Judomönnum grikk með því að einfaldlega banna þessi köst.

Og a.m.m ættu menn ekki að gera svona mikinn greinarmun á kasti eða “takedown”. Ef þú getur komið andstæðingnum á bakið þá ertu að gera það sem Judo snýst um.

Það kemur að því í ekkert fjarlægri framtíð að það verður einfaldara að útlista það sem má gera í Judo og segja bara “allt annað er bannað” heldur en að gera lista yfir það sem er bannað.

Ef að menn sem æfa aðrar íþróttir geta komið á mót í júdó og sigrað, er þá ekki vandamálið einhvers staðar annars staðar en í keppnisreglunum?

Já en ætti Judo samfélagið ekki að vera þakklátt “restlerunum” fyrir að koma með nýtt stöff inn í íþróttina og læra af þeim, og hvernig er best að counter-a þá, frekar en að skella í lás og fela sig bak við reglubreytingar svo að lönd með “hefðbundnari” judo-stíl geti unnið jafn mörg gull og þau gerðu í eina tíð?

Fyrir hvern er þetta sport, áhorfendur og íþróttasambandsforkólfa….eða fólkið sem stundar hana?

Félagi minn sem er BJJ gaur lenti í slag um daginn. Hann bað gaurinn vinsamlegast leggjast í gólfið fyrir bardagann svo hann gæti lamið hann. ;)

Ef ekki nema 10% af júdófólki á landinu hefur tekið þessum fréttum svipað og þú, þá mun aðsókn að Mjölni, Fjölni, Sleipni og fleiri félögum springa út á næstu misserum…

IJF er svo hroðalega að skjóta sig í löppina með þessu til lengri tíma litið. Trendið á 21stu öldinni það sem af er hefur verið í átt að meira crosstraining og meiri samkrulli bardagalista almennt(ekkert bara í MMA) og hér eru þeir að reyna að verjast öllum áhrifum sem hugsanlega er hægt að rekja til einhverra annara en Kano og co, og meira til að mínu mati þar sem allir þessir gömlu tappar kunnu þessi brögð og notuðu þau. Kimura var að vinna glímur fyrir 1940 á Morote Gari, a.m.k ef að það er eitthvað að marka hans eigin æviminningar.

Ég er ekki að mæla með þessu en ég held að það eigi að leyfa öll þessi brögð áfram sem varnarbrögð eða sem bragð nr. 2 í fléttu:

“if the hand grip in the leg is the continuation of another technique tried (example: ouchigari which can develop into kataguruma).”

Ég myndi hafa samband við annaðhvort Nelsons eða HwaRang og biðja þá um að setja félagið í Vogum inn í listann yfir klúbba sem er hérna á síðunni.

Jafnvel líka búa til spes þráð eða eitthvað ef að þú vilt láta fólk vita af þessu.

warukunai desu…

Eitt sterkasta einkenni Júdó í byrjun, sem aðgreindi það frá jujutsu og öðrum japönskum bardagalistum, sem höfðu það markmið að drepa, var einmitt áhersla á keppni og aðlögun listarinnar til að henta sem íþrótt og keppnisgrein.

Ég er ekki sammála fyrirhuguðum reglubreytingum eða því að hafa flóknar reglur yfir höfuð, en vandinn er skýr og hefur sýnt sig í flestum bardagalistum þar sem hægt er að sigra á stigum en ekki bara fullnaðarsigri/rothöggi/uppgjöf andstæðings. Stigareglurnar eru svo aftur að flestra mati nauðsynlegur þáttur til að bardagalistin verði íþrótt, en þau vernda í raun keppendur og auðvelda mótshald til muna.

Ég held að þetta vandamál sem IJF reynir sífellt að “laga”, sem einkennist af löngum, tiltölulega viðburðalitlum glímum milli heimsklassa judoka, þar sem takmarkið virðist vera frekar að loka á andstæðinginn og vinna á smærri stigum eða refsistigum andstæðings, sé óleysanlegt. Á móti heimsklassa judoka þá gera menn bara ein mistök og svo er glíman töpuð, ósjálfrátt fer glíman að snúast um að gera EKKI eitthvað (mistök í þessu tilfelli), í stað þess að snúast um að GERA eitthvað. Þetta er leiðinleg þróun sem er í raun ómögulegt að hefta sama hvað margar nýjar reglur eru settar, og í raun held ég að með fleiri reglum, færri möguleikum, þá verður með tímanum ólíklegra að eitthvað óvænt og spennandi eigi sér stað – kannski hef ég rangt fyrir mér.

Í stuttu máli, þá efast ég um að þú getir farið að æfa Júdó einhversstaðar þar sem lítil eða engin áhersla er á keppni, Júdó er keppnisíþrótt, og þrátt fyrir þessa umræðu, mjög skemmtileg keppnisíþrótt – þó svo vonandi mun IJF læra af reynslunni, sleppa þessum breytingum og finna uppá einhverjum öðrum til að bæta skemmtanagildið – hvort sem það verður að hafa nokkrar styttri lotur sem stig eru gefin fyrir eftir hverja, eða hvort slakað verður á tímanum í gólfinu, eða eitthvað annað þá held ég að til séu leiðir til að auka spennuna aftur í júdó og að það verði gert áður en yfir lýkur.