Erfitt a svara þessu í einhverju einu svari.

Maður getur kannski ímyndað sér að svona “contact” íþrótti höfði minna til kvenna en karla, annars held ég að allar konur eigi fullt erindi í bardgaíþróttir og flestar sem byrja endast mjögv el í þessu og verða góðar (margir strákar líka). Kannski bara meiri feimni hjá stelpum að taka fyrsta skrefið og byrja en hjá strákum þar sem þetta er svona merkt sem strákaíþrótt af mörgum (sem er mesta bull).

Þegar ég byrjaði að æfa Taekwondo þá þekkti ég bara stráka sem höfðu verið að æfa þetta og ég var ekki viss um að ég mætti æfa. Ég bjóst allt eins við að það yrði sagt við mig: “Þetta er ekkert fyrir stelpur þú getur gleymt því að æfa tkd”. Það var náttúrulega ekki rétt hjá mér.

Ég held að þetta sé spurning um fyrirmyndir þó að þetta viðhorf “Ég er ekkert í formi, ég get ekki byrjað að æfa” og jafnvel “Ég kann ekkert tkd” sé ansi kvimleitt hjá stelpum. Út á við snýst tkd bara um sparring. Það er það eina sem maður sér í blöðunum eða í sjónvarpinu. Það er mjög skiljanlegt að stelpur flokkist ekki að iðka íþrótt þar sem aðalatriðið er að sparka í annað fólk. Þar sjást líka bara strákar vera að sparka í aðra stráka. Stelpurnar hugsa örugglega að þær eigi ekkert í þessa stráka og að þær yrðu bara lamdar í klessu. Þær vita ekki betur og vita ekki hvað tkd snýst um í raun og veru.

Annars þætti mér gaman að vita hvort það urðu einhverjar breytingar í Karate með kynjahlutföllin eftir að Edda Lú byrjaði að vera eins áberandi og hún varð? (sem karate iðkandi þeas)