Ummm (góð og hnitmiðuð spurning hér…;-) ‘Já og nei’ væri þá helsta svarið…

Þó skyldi útskýra frekar, þ.e.a.s. hvernig formið (katan) er æfð innan Bujinkan og hvernig málin standa til; hvort sem á æfingum, sýningum og/eða úti á götu (jæja, útí skógi…:-)…:

Td. þá eru form æfð eftir ákveðnum leiðbeiningum (hvort sem innan stíls - Ryu - eða eftir öðrum skriftum/fyrirmælum…). Þó skyldi varast að ganga skrefin hugsunarlaust, heldur frekar ‘finna’ hvert leiðir/áttir liggja og hvernig jafnvægi andstæðings breytist (margur er misjafn sauður)… Málið er þarmeð ekki leyst, þá svo að forminu sé náð þar sem möguleikarnir (Banpen Fugyo) eru nær endalausir og þarafleiðandi ‘hin verstu’ mistök að athafna sig í einu atviki sem ætti að ‘virka’ - per say - allstaðar og gegn öllum…

Þessvegna - eins og sést eitthvað á myndbandi Bujinkan Brasilíu - er málið/leikurinn þannig að ‘hugsunarlaus’ hegðan (Taihenjutsu) tekur við þegar á hólminn er komið…

Margir ‘virðast’ þó gera þau mistök að æfa ‘rétt’ og notast svo við styrkleika - og eða slæma bresti - þegar á reynir og ekkert gengur… Tja, svona eftir því sem mér finnst…

…En sporin skyldu ætíð stigin létt og í samræmi við aðstæður; þá frekar en eftir settum staðli (formi), þ.e.a.s. þegar ‘alvaran’ tekur við…

Vonandi veitir þetta einhver svör…

Kv,

D/N