Mér persónulega myndi finnast það vera meira í áttina að dissi að segja að eitthvað virki ekki en að það sé fantasía. Ef þú segir að eitthvað virki ekki þá verðurðu fyrst að skilgreina fyrir hvað það á að virka og hvað það er ekki að virka í. Við vitum öll að ekkert allir sem æfa traditional listirnar eru að æfa til að vera killerar í hringnum eða úti á götu og vita vel af sínum takmörkunum. Fyrir þá virkar þetta eins og það á að virka….sem hobby og líkamsrækt. Svo eru líka hinir sem lifa í sjálfsblekkingu en þeir vakna vonandi einhvern tíma og finna sér hobby við hæfi.

Mikið af traditional dótinu er fantasía. menn eru að æfa hluti sem þeir geta lítið notað í praktískum tilgangi. Kötur og poomse eru t.d. fantasía…það er verið að slást við ímyndaða andstæðinga með tækni sem aldrei myndi virka í alvöru bardaga. Sjálfur hef ég lamið fleiri slíka en ég kæri mig um að telja. Ef einhver ykkar átti ímyndaðan vin í æsku sem kom gjarnan í heimsókn með glóðarauga…þá var það mér að kenna.

Engin leiðindi..

En ég fæ á tilfinninguna að þú skiljir ekki alveg á hverju gagnrýnin grundvallast.
Gagnrýnin snýr fyrst og fremst að kötum/poomse og skrefabardögum og þannig dauðum æfingaaðferðum.
Það er ekkert svoleiðis í BJJ frekar en boxi eða júdó svo dæmi séu tekin, svo ég sé ekki hvar það hefði átt að fitta inn í fantasíuna?

Við erum að benda á muninn á að æfa lifandi og ekki lifandi… Ef það er ekki að komast til skila í vídeóinu og menn halda að þetta sé bara “grín” eða “diss” þá erum við ekki að koma þessu vel frá okkur og verðum að endurskoða framsetninguna.