Ég þurfti margoft í vinnu minni sem dyravörður að nota hluta af því sem ég er að æfa eins og er.

Fyrst þegar ég byrjaði að vinna sem dyravörður kunni ég ekkert og var einungis að lyfta. Ég var ágætlega sterkur en eins og oftast er þá finnurðu alltaf einhvern sterkari en þig sjálfan. Æfingafélagi minn í lyftingum dró mig síðan með sig á æfingu í aikido dojoinu í Skeifunni. Þar var hann víst að æfa svokallað brasilískt Jiu Jitsu. Ég ákvað að kíkja með og ég var ekki lengi að verða hooked. Síðan þá hef ég æft.

Það sem hinsvegar breyttist hjá mér í dyrunum var að ég varð mun öruggari með sjálfan mig. Ég var farinn að læra eitthvað í æfingaraðstæðum sem gerðu það sem var að læra virkt. Það er að segja vegna þess að við lögðum og leggjum í dag svo mikla áherslu á að æfa lifandi þá tók það mig ekki langan tíma að tileinka mér nokkur smáatriði og ákveðna hæfni, þó mjög litla á mælikvarða þeirra sem keppa í þessari íþrótt en þó nægilega mikla til að vera betri en meðalmaður og jafnvel menn sem eru sterkari en ég.

Það sem ég lærði fljótlega í dyravörslunni var að það var best að nota einungis fáeina en einfalda hluti. Ef ég hafði bak á einhverjum og það var engin önnur spurning en að taka hann úr leik ef kringumstæðurnar kölluðu á það þá tók ég oftast nær grip yfir aðra öxlina niður að bringu og hin undir hina hendina og greip síðan höndunum saman í svokallað gable grip. Þegar ég greip svona og ég gerði það að sjálfsögðu hratt þá keyrði ég aðra mjöðnina aðeins inn í hann og kippti svo höndunum að mér. Þetta veldur því að flestum eða öllum tilvikum fyrir mig að menn detta niður aftur að mér á rassinn. Þá var ég þegar með hina höndina sem var yfir öxlinni í hálslínu og gat þrætt henni undir hökuna og færði svo hina höndina sem hafði gripið undir fyrir gable gripið til að ljúka uppsetningu á Rear Naked Choke. Ég kreppti svo lásinn í hálfa sekúndu sirka og slakaðu svo aðeins á honum til þess að leyfa blóðinu að streyma aftur upp í hausinn á honum. Þetta gerði ég til þess að hann fyndi fyrir því í hvernig aðstæður hann var kominn og þar með gæti ég hugsanlega talað hann til og síðan vísað honum út.

Í flestum tilvikum virkaði þetta en það gerðist líka í þrjú skipti að einstaklingurinn réðist strax aftur að mér og varð ég því að endurtaka leikinn en í það skiptir var ég hinsvegar ekki með bakið á honum.

Þegar það gerðist að ég stóð beint andspænis manninum og var viss um að hann ætlaði sér að ráðast á mig þá reyndi ég alltaf að clincha við hann og gekk það í mínu tilviki ávallt upp. Ég náði mér í einn undirhook, poppaði honum upp, færði miðpunktinn á mér niður (beyði mig niður/level change) fór undir höndina og tók þannig bakið á honum og endurtók síðan það sem ég gerði að ofan.

Það gerðist hinsvegar líka nokkrum sinnum að ég náði ekki í underhook en það sem mér tókst hinsvegar ávallt að gera í þau skipti var að ná annaðhvort guillotine eða oftar breadbasket/front-choke sem er mun óþægilegra.

Ef ég þurfti að ná stjórn á manni sem var liggjandi fyrir og ég vildi koma í veg fyrir að hann stæði upp þá gerði ég án undantekninga það að leggja hné á kviðinn á honum og grípa annaðhvort með höndinni sem er nær hausnum í föt á nær öxl og með hinni höndinn í buxur á fjær mjöðm. Síðan keyrði ég hnéið niður í kviðinn eða kannski solar-plexus og lyfti honum upp á móti með gripunum á fötum hans. Þannig gat ég fylgst með höndunum hans og umhverfi mínu án þess að verða of bundinn við andstæðinginn. Einnig ef hann ætlar sér að reyna að grípa í punginn á mér þá var ég í góðri aðstöðu til að ná stjórn á þeirri hendi. Það gerðist reyndar aldrei að einhver reyndi að ná í punginn á mér því í öllum tilvikum þá voru þeir að einbeita sér að því að reyna að lyfta hnénu mínu af kviðinum eða solar-plexus því þar er sársaukinn eða óþægindin mest fyrir þá.

Síðast en ekki síst í þeim tilvikum þar sem ég vildi einungis leiða menn út þá flækti ég ávallt annarri höndinni í svokallað wrestling tie up sem kallast Russian two on one. Ég á erfitt með að lýsa því hér í orðum en kannski er hægt að finna mynd að því á netinu einhvers staðar. Með slíku gripi sem er ekki lás en veldur samt óþægindum þá gat ég keyrt einstaklinginn á undan mér eða einungis leitt hann áfram. Mér fannst þetta vera lang best og að mínu mati mun áhrifaríkara og fjölhæfara en únliðslásar því það er auðveldara að ná þessu og auðveldara að fara úr þessu í annað. Ennfremur þá er svolítið erfitt fyrir hinn aðilann að rífa höndina sína úr þessu gripi en hann getur ávallt reynt að kýla eða að skalla en í þeim tilvikum hvíldi ég bara hausinn á honum til þess að hann gæti ekki náð fjarlægð með hausinn sinn til að skalla.

Annars man ég ekkert annað í bili en þetta voru allt hlutir sem ég lærði í brasilísku jiu jitsu með Bjarna, Jón Gunnari og Arnari.

Annars rock on.
Greatness.

Ég lenti í því að náungi var að mana mig upp í slag, þetta var á bjórkvöldi og við báðir góðir í því. Þetta var þannig að gaurinn var eitthvað að reyna fá mig til að koma í slag. Hann var frekar góður með sig þar sem ég er frekar lítill (179 cm) og ekki sérstaklaga vöðvamikill og hann var svona 8 cm stærri en ég og þykkur. Hann var með eitthvað bögg og var býsna rólegur þótt hann hafi var að kalla mig illum nöfnum, ætlaði ekkert gera neitt í þessu, síðan slær hann í hausinn á mér, ekkert sérstaklega fast, nóg til að starta mér.

Ég rétti vini mínum (sem var með uppljómuð augu eins og 8 ára stelpa á aðfangadagskvöld, enda bjóst hann við því að ég myndi gera eitthvað) glasið sem ég hélt á og gleraugun mín. ég sný mér svo að gaurnum ( hann var kominn fyrir aftan mig), tek hann í kast sem heitir head hip and knee, og hann lendir í jörðunni og ég lendi í svona venjulegri júdó stöðu, hann grípur um hálsinn á mér, ég var býsna rólegur, þótt hann væri að kyrkja mig. Ég færi síðan rólega vinstri höndina á honum í milli lappana á mér og hina pinna ég niður með hægri, kallast double arm lock ef það segir ykkur eitthvað, ég útskýri svo fyrir manninum sem var býsna æstur að það væri enginn tilviljun að ég sé kominn með svona yfirburðastöðu og ef hann slappar ekki af þá væri það lítið mál fyrir mig að berja hann með vinstri höndinni minni sem væri laus, meðan hann væri fastur og gæti ekki hreyft sig.

Þannig hljómar sagan mín, ég er æfa jiu jitsu (japanska)

bara negla fés á nokkrum

Ég lenti eitt sinn í vandræðum þegar einhver pörupiltur réðst á mig, mér tókst hinsvegar að tæla hann með kynlífs kung-fu til að ná í systir sína og taka threesome saman.

Ég lenti í snarklikkaðari trukkalessu (Aka Mamma min) Hun hljóp á móti mér með pönnu ég náturlega jafn harður og ég er reyni að sparka í hausinn á henni þótt að ég get ekki lyft fótonum yfir pung hun ber mig i hausinn með henni tekur mig i reversed armbar og hendir mér svo utur húsinu

Blessaður Hrsiggi og vel spurt,

Þar sem ég er ninja, þá virðist ég hafa náð að efla nokkuð vel þá tækni sem leiðir mig hjá öllum slagsmálum og þannskonar málum (‘knock on wood’)… Hinsvegar líður varla sá dagur þar sem ég nýt ekki þeirra kosta sem Ninjutsu hefur fært mér á silfurfati og gæti ég endalaust talað um svoleiðis mál; td. þegar ég opna skáp og eitthvað brothætt (diskur eða bolli) fellur í gólfið, en með rólegum og eðlilegum viðbrögðum gríp ég draslið með höndum og/eða fótum án þess að mér bregði um (enda er mér illa við að valda hávaða nema þá helst öflugu þungarokki)… Eða þá er ég bjarga 15 mánaða dóttur minni frá hinum og þessum stórslysum etc etc…

Málið er að – ólíkt mörgu öðru – þá byggist Ninjutsu ekki einungis á vörn gegn yfirvofandi ofbeldi og slagsmálum, heldur sem leið til að öðlast rétt eðlisfar og viðbrögð gegn öllu því er fyrir ber. Ég tel mig td. eiga mun betri möguleika á að komast lífs af í bílslysi eða úr skotárás (sem gerist nokkuð oft hérna í Hollandinu)! Það er að segja; Ninjutsu virðist hjálpa til í flestum tilfellum af hvaða tagi sem er og hvernig sem að er komið… En þetta á eftir að útskýrast betur þegar kennsla hefst og fólk getur séð þetta sjálft…

Bufu Ikkan,

Diðrik

Mér dettur helst í hug í gamladaga þegar ég var að æfa júdó (ég er samt ekkert orðinn neitt það gamall…) þá var ég í fermingaferðalagi uppí vatnaskógi og í kjölfar ákveðinnar atburðarásar kýlir einn einstaklingur mig í magann, ósjálfrátt hendi ég honum í gólfið með því sem var uppáhalds kastið mitt og næ honum í ágætt tak.

Annars eru götuslagsmál gjarnan frekar frábrugðin því sem maður er að æfa, maður þyrfti eiginlega að æfa sig meira í raunverulegri aðstæðum ef það væri tilgangurinn með æfingunum.

já, þetta byrjaði bara sem svona skólaslagur, þessi típíska byrjun ég rakst í gaurinn og hann flippaði, réðs á mig og neiddi mig til að verajast, ég notaði það sem ég hef lært úr Karate og Judo, blandði því saman og tók gaurin í kleinu ;P

allavega labbaði ég burt ómeiddur :D

hehe þið eruð nú meiru kallarnir;)