Ef heimurinn hætti að snúast
og sæti ég einn eftir
myrkrið yfir mig hrúgast
og biturleikinn mig heftir
Myrkrið mig loks yfirbugar
þar til ég sé ei fram á sjó
það er ekkert lengur sem dugar
Ég fann minn innri mann, Benti á hann og hló
Ekki það að ég viti neitt um það