Um langann tíma hefur lífið verið skrítið,
kví liggur leið svo margra á erfiðar slóðir,
lífið hefur virkað svo lítið,
um litla tal mitt eru því miður margir fróðir.

Harðindi er í heiminum háð,
réttlæti er verðmætt,
viðkvæm sál getur verið mörgum auðveld bráð,
óréttlæti getur litla sál brætt.

En margir sleppa burt og óttann ná að kæla,
komast í hendur bandamanna og friðar,
heppnir eru og prísa sig sæla,
en margir sitja fastir, vita eigi hvað gera skal og engu miðar.

Þetta er ljóð eftir mig, skírði það Harðlífi bara uppúr engu og gæti verið að fólk líki þessu við eitthvað annað Harðlífi.

Hvernig finnst ykkur? :D