Hann hefur reynsluna. 48 ára gamall.

typpið á mér er byrjað að rísa
við návist r x x
líf þitt eintóma ég vil lýsa
skulum nú hafa skítugt sex

í dag ég mun þá segja eitt
að þykir mér nú lífið leitt
með þungarokkara með hárið reytt
en getur þessu einhver breytt?

hann arnór minn er ekkert lamb
hann stera sterka tekur
greiðir sér þó aldrei með kamb
en horið niður leku

Ég ætla mér þá ekkert að vera að rífast við félagi, enda mun skemmtilegra; að eiga góðar samræður sér til bóta og þekkingar…;-)

…En þú talar um ‘tónmál’ og ‘tónliti’, en hér get ég vitnað í - mjög svo músíkalskan - félaga minn einn sem fór og litgreindi einmitt málmtónlist; þá sérstaklega snilldarafrek Hr. John Zorn og Naked City, en ég efast um að það efni berist hlustendum íslenskra útvarpsstöðva. Allavega, þá varð ‘tóngreinandinn’ nær viti sínu fjær þegar allt kom til alls og sagðist aldrei hafa kynnst öðru eins: Fjölbreytni og kúnstugar skiptingar sem virtust taka nær allan tónskalann… En ég býst við að þú þekkir til Hr. Zorn og hans afreka, þ.e.a.s. ef þú ert eitthvað inn á sviði nútímatónlistar…;-)

Hvað varðar tónlist sem ‘listform’ (og þá ekki sem tækni þar sem ég er ólærður þar á garði); þá gæti ég - sem lærður myndlistarmaður - talið eftirfarandi til frekari skilnings á málmtónlist og því sem hún hefur fram að bera:

Gefum okkur að ‘túlkun’ megi skipta í tvær einingar: Snið (þ.e.a.s. samkvæmt tækni, formi og tónskipan) og svo tjáningu (samanber persónuleg einkenni listamanns er koma fram í afrakstri á öllum sviðum menningarauka, þ.á.m. tónlist).

(a) ‘Snið’ væri þá helst einkennandi innan ‘popplistar’, hvort sem - og til dæmis - tónlistar og/eða grafískrar hönnunar þar sem ætlunin er einmitt sú að nálgast sértilvaldan hóp ‘neytenda’ er munu - líklegast - aðhyllast það er fram skyldi borið…

(b) ‘Tjáning’ væri þá - á hinn bóginn - afköst listamanns óháð - mögulegum?!? - neytendum og því er þeir telja sér til hæfis, en hér fylgir skaparinn eigin höfði og nauðsyn; hvort sem búinn greinilegum hæfileikum eður ei (nú skyldi minnast þess hversu ‘neyðin kennir…’ eða þá; hversu - oft - duldir hæfileikar listamanns geta komið fram við áreynslu og aukin afköst).

Vitanlega koma ofanverð atriði til sögu - í bland - á flestum sviðum sköpunar, en horfum nú á þessa eiginleika innan sviðs tónlistar og þá sérstaklega ‘málmtónlistar’ í eftirfarandi:

1. Sem afkvæmi undirheimamenningar (er í sjálfu sér stangast á við ‘yfirborðskennda’ eiginleika poppmenningar); þá ber minna á mötun og mun meira á sköpun sem nauðsyn, þ.e.a.s. listamenn aðhyllast eiginleika túlkunar og gera sitt óháð möguleikum til fjárs og frama.

2. Listamenn tileinka sér nauðsynlegar - oft fjölbreytilegar - aðferðir til túlkunar, samanber tækni og tæki, heldur en hitt. Síbreytileg ímynd og önnur tilraunastarfsemi veldur sjálfri sér í bylgjukenndri skipan menningar og fátt látið ósnert til framúrstefnulegra aðgerða og þróunar (sem eru - oftar en ekki - tormeltanlegar vegna ráðandi siðferðiskenndar er popp-menning aðhyllist; þá vegna eiginleika mötunar…)

3. Aðferðir eru stöðugt síbreytilegar og fylgja sjaldan þeim straumum er aðstandendur popp-menningar (td. MTV) koma á sér til viðurværis og fjármögnunar. ‘Málmlistamenn’ eru annarsvegar þekktir fyrir hitt, það er; að færa landamæri og mörk eigin stefnu til og frá óháð ‘utanaðkomandi’ öflum. Hér ber á hversu ‘tjáning’ hefur með hlutina að fara heldur en ‘snið’ (þar sem form og tækni teljast mikilvægari en ‘innri köllun’).

Með ofanverða þrenningu í huga; má - nær - staðfesta yfirburði málmtónlistar frá listrænu sjónarmiði, en þar telst tjáning (samanber: Expressíónismi) á hærra stigi sköpunar en snið (samanber: Realismi og/eða tæknilegar aðferðir ‘myndskreytingar’). Má þá einnig færa fram yfirburðarkosti ‘tjáningarfullrar’ tónlistar á eigin sviði, td. öfgafullra ‘Svartmálmssveita’ (Blackmetal), en þar færast mörkin en framar, enda tækni og kunnátta (oft lítil sem engin) látin þjóna sköpunaráráttu og tilfinningakenndum hugmyndum tjáningar.

Semsagt: Öfgafull og magnþrungin ‘svartmálmstónlist’ er - samkvæmt stöðlum listmenningar - á mun hærra stigi en flestöll önnur tónlist vegna eiginleika tjáningar umfram ‘tækni og formfestu’ en nútíma listamenn reynast oft sammála um hversu hið síðara veldur einungis stöðnun og dauða í listverki ásamt menningu.

''Mötun er glötun!!!''

Kv,

D/N