Vindur berst gegn mér í brjósti

við reikum tvö falleg börn næturinnar
seint eftir lokun á fallegu vetrarkvöldi

milli kossa faðmar þú mig innilega
ég spila með en hugurinn er fjarri
þylur upp án fyrirhafnar innantóm ástarorð
við sakaskrána bætist “tilraun við íkveikju”
í eldfimu hjartafylgsninu þínu nýopnaða

ég er pakksaddur í öllum veraldlegum skilningi
samt öskrar fangelsað hjartað á frelsi
“True words are never spoken”