Mirkur,
engar stjörnur.
Fólk án andlits,
dansar á sléttunni.
Tunglið skín,
logar vítis umlikja þau,
enginn andlit.
Lítil stúlka situr,
grætur er hrædd,
ekkert hljóð heyrist.
Reynir að komast út,
tárin lekaa niður.
Fólkið villir leið,
enginn andlit.
Fólk djöfulsins,
dansa sinn dans þessa nótt,
hafa ekki andlit.
Þegar sólin rís,
stúlkan liggur,
á jörðinni,
hvít, andlitið társtrokið.
Dáinn.

Höf:FanneyBjörkÓlafsdóttir
//