Óendanleikinn,
leikur mig grátt,
svipmyndir komnar til að ofsækja mig.
Tilfinningar brenna eins og olía í æðum mínum.

Þokan leggst yfir borgina,
gleypir olíuborin hjörtu okkar.
Ég sé ekkert.

Er ég sofandi, er ég vakandi.
Nályktin er yfirþyrmandi.
Útigangsmenn, mæður, börn,
munið eftir birtunni.

Ainar/01