Alltaf er það sama hormónastarfsemin sem kílir eitthvað svona upp úr manni…. líklega ágætis línur en bíðið þangað til þið sjáið endinn á ævintýrinu…

Tunglið sortnar á meðan þú lítur til mín
Ég er falinn bak við skuggana
sem fylgja skrefum mínum sem og
skrefum þínum.
Í ljósaskiptunum birtast andlit okkar
-hægt og hægt-
þegar áhyggjufullt brosið þitt
byrjar að bræða burt þykka skelina
sem umlykur þig.

Ég skal geyma tárin þín á vanga mínum.