ég gekk þessa götu
götu sem gengið ég hafði
það varð mér um megn
hana gekk ég ekki oftar
fékk nóg, nóg af því, þér, mér og ykkur
var farinn, farinn þaðan

að renna úr stað var verst
í burtu frá þessum og hinum
spurningar flugust á
en engin mig hitti
það skipti ekki máli, eftir var enginn
ég gekk ekki sömu götu
ég fór
kom aldrei aftu