klukkan tifar og tíminn líður
veit ei lengur hvernig lífið er
þú veist jafnvel og ég að dauðinn bíður
hægt og rólega á úlnliðinn ég sker…

ég ligg og horfi í ljósið
baðið fyllist af blóði
ég finn ég verð allur dofinn
hægt og rólega ljósið slökknar…