Deep within the
dark and dreary
corners of my
fleeting mind

there rests a thought,
one wrought of love,
a thought that is
my last memoir.

Þetta kom bara svona einhvern veginn til mín þegar ég var í Efnafræðitíma. Engin vinn lögð í rím, eða stuðla og höfuðstafi. Veit ekki hvort þetta “flæðir” vel, en þegar ég les þetta þá “flæðir” þetta.
Enjoy.