Það vex eitt blóm fyrir vestan
og vornóttin mild og góð.
Kemur í ljósum klæðum,
og kveður því vögguljóð.

Ég ann þessu eina blómi
sem aldrei ég fékk að sjá.
Og þangað horfir minn hugur´
í hljóðri og einama þrá.

Því geng ég fár og fölur,
með framandi jörð við il.
Það vex eitt blóm fyrir vestan
og veit ekki að ég er til

Rosa fallegt ljóð eftir Stein Steina
- EgóTripp!