Ég er ekki til.
Ég er hvergi.
Ég sit ein og læt mig falla á milli skýjanna.
Ég hrapa, ég fell,
ég svíf.

Svíf… svíf á engu.
Gleymi mér,
Gleymi því sem ég var.
Hugsa aðeins um eitt,
tómarúmið í hausnum á mér.