Fallin ást

Ég brátt dey
enda þetta líf
með því
að missa af
að sjá þig.

Ég finn fyrir því
hvað eilíft líf
hefur gert mér.
Teygt á minni sál
drepið hana
og kveikt í henni bál.

Er ég stend yfir
þínum hinsta stað
óska að ég væri þar.
Svo sárt að missa.
Svo fagurt að kyssa.

Er ég bíð eftir dögun
Er ég bíð eftir endinum
tár mín á hinni helgu jörð.
Ódauðleg sál
sem brátt deyr.
Dauðleg ást
sem við mun lifna.

©Musi 2003





Þetta er fyrsta ljóðið, sem ég sendi hérna inn svo go easy on me!