Oft ég vakna um dimmar nætur
er þú guðar á gluggann minn
og heyri hve sárt þú grætur
elsku litli regndropinn.


Þegar vindar blása um þak og kvist
og varnarlausan hrekja og meiða
vildi ég þig geta knúsað og kysst
kvöl og raunir frá þér leiða.

Þegar frostið bítur kalda kinn
klæðistu peysu og hvítri húfu
þá æskugleði og fögnuð ég finn
er faðma þig og kætast börnin ljúfu.