Dag eftir dag
dvelurðu
í tilgangsleysinu
og horfir
út í myrkvið

Að kvöldi
hvílirðu
lúin bein
og ert
einum degi
nær eilífðinni

Í nótt
græturðu
brostna drauma
og sefur
svefni
hinna saklausu


Á morgun
ætlarðu
að sigra
heiminn
og gefa
lífinu tilgang