við sitjum við gluggann
í hnipri.
ég og þú
stóra og litla systir.
einar,aleinar
tættar sálir í týndum heimi
Ekki meira, ég get ekki meir
hann var vondur. allt of vondur.
ég tek hnífinn og sker mig á púls
hverf úr þessum heimi ásamt þér
við verðum kannski velkomnar
hinum megin.
kv Kaffibaun :)