Eins og seinustu línur sólar eftir haffleti
dofnar lífsþrá mín og drukknar
í dökknandi djúpinu
sekkur hægt
og hverfur
í myrkur
svart

en rís
á ný líf
yfir sortann
og setningar sólar
raða línum sínum um huga minn
í köldum sjó sálar minnar og leitar
hvert orð sem björgunarhringur að særðri sál.
—–