Er ég hélt að allt,
hið góða og fagra,
væri horfið
sjónum mínum
að eylífu.
Byrtist þú mér aftur
sem engill,
engillinn minn.

Allt hið góða
sem þú mér færðir
þarfnaðist ég.
Nú fynnst það aftur
því þú yfir mér vakir
og mín gætir

-tileinkað Lillu ömmu-