Ég fastur sit
í steinklefa,
saurugt er
mitt nýja heimili.
Við búum hér tveir,
púkinn og ég,
púkinn sem geymir
lykilinn að frelsinu.

Ég þekki ei ætlanir hans,
væntingar eða vonir
en hann er illur,
það hef ég alltaf vitað. -
En vittu það
vinur minn,
að það var ég sem
bauð honum inn.