Fullnægður líkaminn rís upp heilbrigð sál
sængurfötin blautbúin fannhvít frá fönn
þriggja barna heimavinnandi læðan vælir
bíðandi eftir tékka frá kvennsömum fresslúser

loftið blandað vínlykt þagnaðra brandara
sitjandi á strigastól reykir blauta sígarettu
rúnkandi sér ljós bjartsýni og velgengni
einmana sæðið núir á sér augun af vonbrigðum

glottandi málverk eftir nóbody hengur uppi skakkt
afi uppi á himnum reykspólar í burtu á spítthjólaskýji
blóm í glugganum horfir í hina skuggsæla áttina
himininn snýr sér á hvolf og hvíslar góða nótt
“True words are never spoken”