EINN MORGUN

Einn morgunn mér birtist sýn.
Dökkhærð dís líkust engli.
Hún bíður mér góðan dag,, ha.
í svefnrofannum ég á hana horfi.
Hún getur ekki verið raunveruleg!!!

Ég sofna á ný og
held áfram göngu minni
um draunsins sléttur.
Og þennann morgun ég henni mæti
englinum með dökkahárið.

En ég er vakinn áður en snerting næst
því það er kominn hádegis matur.
Ég bíð í röðinni og á endanum kemur að mér.
Og viti menn það er hún sem matarbakkann réttir.
Ég snerti hana.