hef horft lengi - í eilífðarinnar djúp
reynt að brjóta leið
gegnum lífsins harða hjúp.

árum saman mistekist
á vegginn harða rekist
hruflað mig til blóðs.

…

veggurinn stendur þarna enn og hæðist
að þeim sem undir honum
í leit að götum læðist.

styrkist við hvert tár
stækkar meir hvert ár
veggur sem byrgir sýn.

…

götin á veggnum svo smá
sár orðin gömul og grá
í horni hver einn situr
einmana og bitur
enga ást að fá.

…

auðn undir veggnum og hinum megin skárra
leiðin í gegn er fær fótum svo fárra
ekki fótum mínum
lífið glatast sýnum
og veggurinn stendur hér enn.

…

en nú sé ég gat eitt mjótt
og flýti mér þangað fljótt
skríð með herkjum inn
kemst undir vegginn
og mér er orðið rótt.

bak veggsins
hinum megin
þar sem draumarnir rætast skjótt.


-pardus-