Fjarlæg fegurðin mig kallar
vegurin undir fóti hallar
Drungalegt afl mig dregur
dópið ræður, heilin sefur
Öll veraldleg völd ég missi
hvað veldur, ég vildi ég vissi
Brát ég breitst í eintóma sekel
Biturt líf verður persónulegt hel
að lokum get ég mig hvergi hrieft
að lokum í kistu var mér fleigt