syngdu fyrir mig söngvana þína
svo sefist minn ótti fjótt
syngdu, þá mun mér í hjartanu hlýna
og hræðsla mín hverfa skjótt.

syngdu um fallegu fuglana þína
sem flugu til mín svo oft
syngdu fyrir sálina mína
svo sjálf hún komist á loft.

syngdu um næturnar björtu og blíðu
hve bálhvasst rokið var reitt.
syngdu um ástina yndisfríðu
og hversu ég unni þér heitt.

syngdu ástin mín, ástin mín eina
syngdu burt tárin þín,
sorg þinni burtu skalt beina
þá björt verður minning mín.

syngdu við sængina mína
þá sátt mun ég verða við flest,
rödd þín mun yfir mér skína
sem ódauðleg týra,
en í himnanna salnum dýra
fagra og fína,
ég ávalt mun sakna þín mest.
“Enginn veit til angurs fyrr en reynir”