Undir fjögurra ára augnlokum
hvílast hugar í mótun
sem öskra af mætti
en fá engu breytt
sökum reynsluleysis.

Undir þrítugum augnlokum
hvílast hugar í mókum
sem öskra ekki,
þótt það megi,
sökum afskiptaleysis.

Undir níræðum augnlokum
hvílast hugar á hækjum
sem öskra ekki,
endar hlustar enginn,
sökum æskuleysis.