Situr yfir sálu minni
sorgin djúpa, lokuð inni
með tár á vöngum titrar munnur
toppur myrkurs, sorgar brunnur.
Hatur brennir hjarta smátt
hugur kvelst-og deyr svo brátt-
án nokkrar ástar ekkert gerist
á úlnlið bráðum hnífur skerist.
Taktu lífið, litla snót
lífsins verð ? Nei, alltof ljót
og með tár í augum týnist líf
var tekið burt-með þessum hníf-…