Til kaldra kola brannst þú,
Og varst að fínni frú
Hún sagði mér að fara burt,
Ég sagðir þér að vera um kjurt.

Alla daga bið ég þig
Að koma eigi upp um mig
Því að frúin var lifandi
Eins og klukkan tifandi

Maðurinn við ána
Hann fékk að lána
Laufblað og fána
Með íslenskum bláma