Þú sagðir svo margt við mig vinur,
þjáning og þraut fyllir hjarta mitt nú.
Ástarjátningar þagnaður hvinur
aldrei aftur gefur mér trú.

Kossar svo blíða áttir að gefa
knúsaðir mig og kveiktir mitt bál.
Sorg mín er djúp, ekkert mun sefa
sundurtætta viðkvæma sál.

Sál þín mun ferðast til annarra handa
syngjandi englar styðja á leið.
Farðu í friði til læknandi stranda
frelsið þín bíður, leiðin er greið.