Bænin sem var svarað

Eitt sinn var manneskja.
Manneskjan var kvenmaður.
Kvenmaðurinn hét Lilja.
Lilja var ung, falleg kona.
Lilja átti enga foreldra.
Enga vini, enga fjölskyldu.
En Lilja átti Guð.
Lilja bað um að hún myndi eignast fjölskyldu,
og vini og kannski sætt, lítið húsdýr.

Einn dag vaknaði Lilja með kisu í rúminu.
Hún velti sér og þar var maður.
Hún fór fram og sá tvö herbergi.
Hún fór inn í eitt og sá lítinn strák.
Hún fór inn í hitt og sá tvær stelpur.
Allt í einu hringdi síminn.
Hún svaraði og þetta var kona.
Þetta var Nína, besta vinkona hennar.
Lilja átti fullt af góðum vinum.
Hún vissi hvað hafði gerst.
Guð hafði svarað bæninni.

Ég samdi þetta ljóð fyrir 3 árum, og var að laga það pínu fyrir íslenskuverkefni fyrir nokkrum dögum. Það er svolítið óhefðbundið, en mér finnst það hafa góðan boðskap:)